کاربرد درمان مزوتراپی
تاریخچه مزوتراپی
درمان مزوتراپی سابقه‌ی زیادی در پزشکی سنتی و مدرن دارد. اولین استفاده‌ها از این روش به قرن ۱۲ میلادی و کشور فرانسه باز می‌گردد. در آن سال‌ها آمبروز پاره (پزشک دربار فرانسه) با استفاده از سوزن، سوراخ‌هایی روی پوست ایجاد می‌کرد و داروهای گیاهی را روی سوراخ‌ها می‌ریخت تا بهتر جذب پوست شوند.
مزوتراپی به شکل امروزی و مدرن توسط پزشک فرانسوی دیگری در سال ۱۹۵۲ معرفی شد. دکتر میچل پیستور برای درمان بیماری آسم تزریق وریدی دارویی به نام پروکائین را تجویز می‌کرد. وی بعد از مدتی دید که ریزش موی برخی بیماران بهبود یافته است. دکتر پیستور برای درمان ریزش موی برخی از بیماران، پروکائین را به صورت زیر پوستی تزریق می‌کرد. وی نهایتاً در سال ۱۹۷۶ نام روش ابداعی خود را «مزوتراپی» گذاشت.
امروزه مزوتراپی یکی از روش‌های درمانی و جوانسازی مشهور در جهان و به ویژه اروپا است. البته در کشورهایی مثل انگلیس یا آمریکا به اندازه‌ی فرانسه طرفدار ندارد ولی شناخته شده است.
کاربردهای درمان مزوتراپی
کاربردهای مزوتراپی به مرور زمان با بهبود ترکیب محلول‌های تزریقی و همچنین سیستم تزریق بیشتر شدند. امروزه برای مزوتراپی از دستگاه نیمه‌اتوماتیکی استفاده می‌کنیم که مزوگان نام دارد. به بیان ساده در تمامی کاربردهای مزوتراپی هدف ما یک چیز است: وارد کردن موادی به پوست که باعث می‌شوند سلول‌ها به بهترین شکل ممکن فعالیت کنند.
برخی از کاربردهای این روش شامل موارد زیر است:
درمان پیگمنتیشن (لکه‌ها) و اسکارها
می‌توان کوکتل مزوتراپی را به شکلی تهیه کرد که باعث کاهش لکه‌های پوستی شود. لکه‌های پوستی ناشی از فعالیت سلول‌های پوستی خاصی به نام ملانوسیت‌ها هستند. برخی مواد موجود در سرم مزوتراپی می‌توانند فعالیت ملانوسیت‌ها را کنترل کنند. به همین خاطر می‌توان از مزوتراپی برای بهبود برخی از لکه‌های ناشی از آفتاب و ملاسما استفاده کرد.
از مزوتراپی می‌توان برای محو کردن جای زخم و آثار به جا مانده از آکنه‌ها نیز استفاده کرد. به ویژه اگر جای آکنه به شکل فرورفتگی پوستی در آمده باشد. هیالورونیک اسید استفاده شده در کوکتل به پوست حجم می‌دهد و سایر آنتی‌اکسیدان‌ها و آمینواسیدها با اثرات ضدالتهابی خود، پوست را تحریک می‌کنند که خودش را ترمیم کند.
مطالب پیشنهادی مرتبط :
هیچ نظری وجود ندارد